dostcakal Nickli Üyeden Alıntı
selamlar.
Memlekette Dört cocuklu bir aile iki odali bir evde kirada duruyorduk, üstüne yatili misafir gelirdi köyden. Bu gün 127 qm alti odali ev bahcesi kellerde mutfak iki oda wc üc cocuga bize dar geliyor, bir komsunun derdi tüm mahalleyi rahatsiz ediyordu, ben izine gittim askerlik cagimda gelmisti, saclarim gömlegimin yakasina ancak degiyordu babamin arkadasi köylüsü bir amcayi ziyaret icin dükkanina gittim elini öpmek hal hatir sormak icin, söyle bir bakti ensemden sacimi tutup sen kimin oglusun? bu saclarla dükkanima gelme dedi, ben orada yer yarilsada girsem o kadar mahcup oldum. ve dogru berbere o gün bu gün sacim ensemi kapatmadi. simdi kendi evladina söz geciremezken kim senin evladina sahip cikar? babamin selami var dediginde hangi kapilar sonuna kadar acilir? bazen düsünüyorumda o zamandaki yasayan insanlar insansa biz neyiz biz insansak onlar neydi, sokak ortasinda insanlar öldürülüyor kimse dönüpte derdiniz ney demiyor. hersey normallesti bes torun sahibi olara memlekette sokakta sigara icerken etrafima bakiniyorum bir tanidik büyük görürde laf söyler diye. bunun suclusu ekonomimi pandemimi teknolojimi yoksa egitimmi?
kalin saglicakal.
Not: Eskileri karistiripta insana aah cektirmeyin.